Szeroki zakres literatury naukowej dostarcza obszernych dowodów na powszechny niedobór magnezu, który może dotyczyć nawet dwóch trzecich populacji zachodniej, a także na potencjalną potrzebę suplementacji magnezu w przypadku różnych schorzeń i problemów zdrowotnych. W praktyce klinicznej optymalizacja poziomu magnezu poprzez dietę i suplementację wydaje się być bezpieczną, użyteczną i dobrze udokumentowaną terapią w przypadku wielu schorzeń. Oprócz notorycznych korzyści, odpowiedni poziom tego minerału w organizmie może pomóc w migrenowych bólach głowy, zespole metabolicznym, cukrzycy, zespole napięcia przedmiesiączkowego, hiperlipidemii, astmie, depresji lub jako profilaktyka kamieni nerkowych i zaćmy, a także jako dodatek do rzucenia palenia.

Korzyści płynące ze stosowania magnezu były przedmiotem wielu badań. Jednak niniejszy przegląd koncentruje się na poziomie magnezu we współczesnym organizmie człowieka, który wpływa na szeroki zakres warunków zdrowotnych, terapii i profilaktyki. W badaniu zauważono jednak, że niestety w krajach zachodnich nie mamy wystarczającej ilości magnezu nie tylko ze względu na naszą dietę, ale przede wszystkim z powodu złego przetwarzania żywności, demineralizowanej wody i praktyk rolniczych, które wykorzystują glebę ubogą w magnez. Jego coraz częstsza suplementacja w dzisiejszych czasach sprawia, że staje się on coraz ważniejszy.

Niedobór magnezu wśród różnych grup etnicznych, narodowości i płci został opisany w niezliczonej literaturze naukowej. Również w tym tekście zauważono, że ryzyko jest również wyższe u osób z powszechnymi chorobami, takimi jak cukrzyca. Ponadto zła dieta, leki lub nadmierne spożycie alkoholu mogą być również odpowiedzialne za niedobór. Co ciekawe jednak, to kobiety w szczególności mają niższe spożycie magnezu w diecie w porównaniu do mężczyzn. Objawy niskiego poziomu magnezu obejmują nudności, wymioty, osłabienie, zmęczenie i utratę apetytu. Ponadto zbyt duża ilość magnezu w organizmie, zwana hipermagnezemią, występuje bardzo rzadko i jest zwykle spowodowana problemami z nerkami. Suplementacja tego minerału, w przeciwieństwie na przykład do witamin A, K, D lub E, nie jest szczególnie ryzykowna.